Leuk weekendje!

Dag allemaal!
Wat hebben we dit weekend alweer veel meegemaakt! Ook al werkten we dit weekend veel voor school, toch hebben we terug mooie, ontroerende, plezierige, avontuurlijke… momenten beleefd.
Het weekend zetten we in met een avondje uit in de gekende dancing ‘Touché'. We hadden al gehoord dat je hier niet vroeg naar de discotheken moet gaan, omdat er dan nog geen volk is. Rond 00.00 kwamen we aan in de discotheek en we waren er helemaal…. ALLEEN! Even wachten, dachten we. Wel waren er enkele mannen die ons alvast een drankje trakteerden! Jupla, de avond is nog maar gestart en we worden al getrakteerd. We wachten en wachten, maar het bleef ‘leeg’. Even later was ‘Roche’ in de buurt, iemand die we hier leren kennen hebben. Samen met zijn vrienden gaf hij ons een rondleiding in het verdere uitgaansleven van Paramaribo. Wel in overtreding, maar ssst niet doorvertellen hé… We zaten met 7 in de auto... lekker krap en plakkerige billen. Samen met zijn vrienden passeerden we een salsacafé, casino, cocktailbar… Na de rondleiding kwamen we terug aan in de Touché. Deze keer was het feestje al goed begonnen! Tja, de Surinamers gaan hier namelijk heel laat naar discotheken en dansen tot de vroege uurtjes. De Touché is heel bekend en er waren heeeel veel blanken aanwezig. Enkele zwarten (negers mag je niet zeggen, want dat is discriminerend) showden hun beste dancemoves, net zoals in de film ‘Step Up’. Echt heerlijk om te zien! Met z'n allen deden we op het podium dancemoves na.

De volgende ochtend, euhm middag vlogen Lisa en ik terug in het schoolwerk. ' Avonds stond op het menu ‘Soto’. Monique nodigde ons uit om soto te eten, een Javaans gerecht in een gezellig eetcafé. We hadden ook Melissa uitgenodigd die ons vorige week heeft gemasseerd op de verjaardag van Celine. Het is zo een lieve, zachte vrouw dat we haar absoluut nog wilden zien. Alhoewel we heel erg moe waren en ons afspraakje een beetje uitliep omdat Monique opgehouden werd... was het een prachtige, ontroerende en lekkere avond! De soto was overhééééééélijk en Melissa heeft ons hartje veroverd! Wat een prachtige vrouw is ze! Ze vertelde over haar leven hier in Suriname, wat niet zo evident is als jong meisje. We luisterden geboeid naar haar verhalen en waren echt ontroerd. We denken dat ze al veel meegemaakt heeft en toch zo’n positieve ingesteldheid. Veel mensen kunnen een voorbeeld aan haar nemen. Ze was ook heel erg verwonderd over onze bewuste keuze voor kleuteronderwijs. Hier in Suriname kijken ze naar de ‘rang’ van de opleidingen en volgen ze minder hun hart. Ze vond het zo mooi, dat wij bewust voor kleuterjuf hadden gekozen. We kunnen jullie nog een hele waslijst geven over Melissa, maar dat doen we best niet. In elk geval is het een vrouw die we niet snel zullen vergeten en waarvan we stiekem hopen dat ze ons eens komt bezoeken in België. (Iets wat ze zelf heel graag wil doen!) Ohja, ook heeft ze ons een privéconcertje gegeven op het terras… Ze heeft namelijk een prachtige stem en heeft een aantal liedjes voor ons gezongen! We stonden perplex! Kippenvel en bijna waterige oogjes! Ook al hadden we ze reeds horen zingen in de kerk. (We hadden haar dus al eerder ontmoet zonder we haar kenden.) Nu even terug naar de soto… Het is eigenlijk een soep met oneindig veel ingrediënten: een gekookt ei, kip, rijst… en nog benamingen die we niet meer weten :)
Wat we nog niet verteld hadden, is dat we door onze stageschool uitgenodigd werden voor een daguitstap met alle leerkrachten van de school (teambuilding). Geweldig dat we hiervoor werden uitgenodigd! Zondag moesten we om 7u op de plaats van vertrek aanwezig zijn en dit was even 'pieken' op zondagochtend! We hadden nog niet veel geslapen dit weekend, maar het was de moeite waard! Met een grote boot vaarden we 3,5 uur richting 2 plantages. Lijkt lang maar met de leuke sfeer van de Surinamers, het lekkere eten, muziek, uitleg van de gids… ging dit rap vooruit. Ook mochten we eens de boot besturen! De plantages zijn nu allemaal bewoond en zijn prachtige dorpjes met heel veel mooie natuur! We hebben op deze ene dag bijna 200 foto’s genomen… Ook hebben we er ons eerste schrik ervaren, hier in Suriname. Zoals jullie wel al weten zijn er hier heeeel veel honden. Nog nooit last van gehad, want die zijn hier heel rustig... Behalve de 2 honden die we ontmoet hebben. Op de tweede plantage mochten we vrij rondlopen en gingen we door een smal doodlopend weggetje waar we 2 huisjes tegenkwamen. Op het einde stond een gezellig huis over een riviertje omringd door mooie bloemetjes. We maakten tal van foto’s en bewonderden het schitterende uitzicht. Tot plots blaffende honden in de verte kwamen aangerend. ‘Lisaaaa, kom!’ riep Eline, want die stond versuft te kijken. Ze liepen met volle vaart over het brugje en wij liepen in volle vaart en met veel gegil weg. Waarschijnlijk iets te dicht op hun erf? Gelukkig is het goed afgelopen! De vissers die verder stonden keken verbaasd en moesten lachen toen ze hoorden dat we vluchtten voor de honden. Ook hebben we een kokosnoot gekregen en bewerkte een man deze tot een lekker sapje! Na het bezoeken van de prachtige omgevingen vaarden we terug, opnieuw 3,5 uur. Deze keer duurde het wel wat langer, maar de zon en het heerlijke briesje maakten veel goed!
Morgen opnieuw stage en deze keer nemen we alles zelf over! Spannend! Nog eens goed onze lessen doornemen, materiaal klaar leggen en vroeg in ons bedje!
p.s. De foto’s volgen later! ;) De vriendjes die niet kunnen wachten kunnen al eens een kijkje nemen op onze facebook.
Slaapwel!