Kinderdagverblijf + weeshuis

Wat hebben we toch weer allemaal meegemaakt?
Schattige, emotionele momenten… te veel om op te noemen.
Het land Suriname is een land met vele emoties.
Na onze stage zijn we maandagnamiddag samen met Monique naar een kinderdagverblijf/peuterschool geweest waar ook haar kindjes verblijven.
We waren heel benieuwd hoe dit er zou uitzien, vooral de peuterschool dan.
Een zeer kleurrijk, vrolijk huisje en 3 begeleiders, die de zorg op zich nemen.
Het huis was ingedeeld in 3 ruimtes. De peuterruimte, waar de peuters (2,5-jarigen) lesjes krijgen gedurende de voormiddag. Dit keer was thema ‘ziek zijn’ aan de beurt. Aan de muur hingen foto’s in thema en de vrouw vertelde dat ze met alle peuters vrijdag naar de dokter gingen om het thema af te sluiten. Leuk om te horen dat er zoveel gedaan wordt. Ook was er de slaapruimte waar baby’s/peuters kunnen slapen in de namiddag en een speelruimte met knuffels, blokken…
Onze hartjes smolten van sommige baby-/peutergezichtjes! De Surinaamse kindjes zijn hier toch echt wel schattig!
Daarna reden we naar een weeshuis. We werden hartelijk verwelkomd door een oudere vrouw. Ze klopte op de deur en riep enkele namen. We keken elkaar aan. Wat gaat er gebeuren? 1 per 1 kwamen de kinderen naar beneden, zo stonden er 10 kinderen voor ons, netjes in een rij. De vrouw vroeg al snel om nergens tegen te leunen en enkele liedjes voor de gasten te zingen. Zoals een familie zongen ze uit volle borst enkele godsdienstige liedjes. Daarna mochten we enkele vragen stellen. De vrouw vertelde ook dat ze alles vrijwillig doet en dat ze zich over zo een 50-tal kinderen ontfermt. Wat een mooie daad! Veel respect hebben we voor deze vrouw.

Na dit bezoek reden we naar een vriendin van Monique, een kapster. Zeer aangenaam, deftig kapsalon. De vrouw stelde voor om een vlechtje te maken in Lisa's haar. Toch even wennen in een Surinaams kapsalon! De vrouw vertelde ook dat ze jaren nog gewerkt had in Amsterdam en ze hield van alle blanke mensen. Maar ze was teruggekomen voor het slechte weer. Tja, wij Belgen? Wij zijn al gewoon zeker aan het weer? Alhoewel het voor ons zeker en vast ook wennen zal zijn wanneer we terug in België zullen aankomen. De lange broeken liggen nog altijd in de kast.
Monique die ons deze namiddag een beetje overal naartoe bracht is heel enthousiast. Tijdens de ritjes in de auto bedacht ze dan ook allerlei andere momentjes die ze met ons wil doen. ‘Ohja, wat denken jullie van een wellness?’ ‘Misschien kunnen we ook eens gaan bowlen?’ ‘Jullie moeten ook zeker eens komen om ‘soto’ te eten. ‘Jullie weten wel dat ik heel veel van foto’s hou, dus een fotoshoot mogen jullie niet weigeren hoor!’ De lieve vrouw heeft dus nog veel plannen met ons! Vooral het etentje dat ze voor ons zal bereiden, hebben we al meerdere malen gehoord. Ze is heel enthousiast over dit gerecht en als ze dit mag eten is het altijd feest voor haar! We zijn benieuwd! We zijn in elk geval heel erg blij dat deze mevrouw allerlei activiteiten met ons wil doen. We waarderen het erg dat ze een hele namiddag vrijmaakt om ons hier en daar leuke plekken te laten zien. Zonder haar zouden we niet in een weeshuis, kinderopvang…terechtgekomen zijn. Alvast bedankt Monique!

Groetjes

Lisa & Eline