Laatste stageweek

Onze laatste week stage zit er al op! Wat is dit razendsnel voorbij gegaan! Een hele week hebben we rond thema ‘Waar wonen we?’ gewerkt. Het liedje ‘In Holland staat een huis’ hebben we omgevormd tot ‘In Suriname staat een huis’. Supetof liedje! Uit volle borst hebben we dit lied elke dag gezongen. Onze mama’s hadden ook allerlei materialen meegebracht voor op onze stageschool. Elke dag namen we spullen mee (niet altijd even gemakkelijk om met 50 theelichtjes te sleuren :p) en gaven deze aan de hoofdkleuterleidster, die ons erg dankbaar is. Donnderdag hebben we onze presentatie gedaan in het CPI, de hogeschool waarmee de Artevelde Hogeschool verbonden is. Aan de hand van een powerpoint presenteerden we een deel van onze bachelorproef die handelt over individuele pictogrammen. In de Surinaamse kleuterklassen is dit namelijk nog onbekend. Aan ongeveer 40 mensen stelden we voor wat individuele pictogrammen zijn en wat je ermee kunt doen. Het was een spannend moment voor ons beiden, nog nooit hadden we voor zo’n grote groep gepresenteerd en dan nog in een aula. Mevrouw Heinze, één van onze begeleidsters kondigde ons enthousiast en vol verwachting aan voor de groep. Met een klein hartje begonnen we onze presentatie en met een grote glimlach op ons gezicht sloten we de deze met een gerust hart af. We kregen een groot applaus, werden bedankt en er werd ons succes gewenst. Op het einde van de presentatie ontmoette Eline een naamgenoot om even kennis te maken. Ze gaf ons beiden een brasa (knuffel) en wenste ons nog veel succes. Na het krijgen van een positief feedbackdocument namen we afscheid van onze twee begeleidsters met een brasa en drie kussen. Vandaag was onze laatste stagedag en het was er één om nooit te vergeten.
Voor de kleuters hadden we een kleine verrassing, beiden hadden we vruchtensap mee en een zak vol met marshmallows. Woow juffrouw! Zo lekker, ‘Jullie mogen elk eentje nemen’ Neen, geen handje vol Eljero! :) Nog een klasfoto, ‘Marchmallow zeg tjieeeees’
Op het einde van de schooldag werden we samengeroepen om een foto te maken met het materiaal dat ze van ons gekregen hadden. Elke kleuter had een boek, stiften of kleurpotloden vast en stak dit vol enthousiasme omhoog! Vervolgens hadden een aantal kinderen een kleine verrassing… In het Surinaams zongen ze een liedje om ons te bedanken. Even kropje wegslikken, want dit kwam toch wel onverwacht. Toen ze uitgezongen waren, zei de hoofdkleuterleidster: ‘We hebben nog een presentje’. We wisten niet wat we hoorden. We zagen onze juffen uit het kantoor komen met een cadeau. (een Surinaamse vlag met een koraaltje om een foto in te steken) De traantjes rolden over onze wangen wanneer onze juf persoonlijk het cadeau kwam geven en de mooie woorden uitsprak. ‘Juf Lisa en juf Eline, we willen jullie namens alle kleuterleidsters van harte bedanken voor al hetgeen wat jullie ons geschonken hebben, we hebben veel van jullie geleerd en wensen jullie veel succes met jullie studie, we bellen nog zeker en vast!’ Er werden stevige knuffels gegeven. Vooral Lisa was geschrokken van de woorden van haar juf. De juf is echter een gesloten persoon, en wanneer zij zei, dat ze haar heel hard zal missen, en zei dat het een onvergetelijke periode was, kon ze haar traantjes niet meer bedwingen. Toch die tranen even wegpinken... Ook juf Glenda kwam ons nog eens persoonlijk bedanken met mooie woorden terwijl ze ons stevig vastnam. De kleuters om ons heen wisten niet wat ze zagen en wouden ons troosten, veegden onze traantjes weg. ‘Niet wenen juffrouw’.
Na het bekomen van de emotionele knuffels moesten we onze koffer inpakken. Want momenteel staan we klaar om te vertrekken voor een weekendje Mahuma. Wat we daar zullen beleefd hebben, hoort u later! ;)
Prettig weekend!